بیماری پای ورزشکار چیست

بیماری پای ورزشکار یا پای سرباز یک عفونت قارچی است. نام پزشکی این بیماری Tinea pedis میباشد و ممکن است در مدت زمانی کوتاه بهبود یابد و یا مدت زمان طولانی برای خوب شدن زمان نیاز داشته باشد، با این حال احتمال ابتلای مجدد بعد از درمان وجود دارد.
علل و شرایط لازم برای ایجاد بیماری

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، بیماری پای ورزشکار هنگامی رخ میدهد که قارچی خاص بر روی پوست پا رشد کند. علاوه بر روی انگشتان پا، پاشته، کف و لای انگشتان نیز از دیگر مواضعی هستند که برای رشد قارچ مساعد هستند.

این بیماری شایع ترین نوع عفونت قارچی تینه‌آ (تینیا) میباشد که در شرایط گرم و مرطوب رشد خواهد کرد. برخلاف نام بیماری که پای ورزشکار است، هر فردی که شرایط زیر را دارا باشد در معرض خطر این بیماری قارچی است و مختص ورزشکاران نیست:

– پوشیدن طولانی مدت کفش جلو بسته یا کفشهایی که تهویه ندارند.
– مرطوب بودن پاها برای مدت زمان طولانی
– عرق کردن زیاد در ناحیه پاها
– وجود زخم در ناحیه کف پا و یا در ناحیه ناخن ها

بیماری پای ورزشکار واگیردار است و میتواند با تماس مستقیم و غیرمستقیم (نظیر تماس با کفش، جوراب، دمپایی مشترک در حمامهای عمومی و استخرها) از فردی به فرد دیگر منتقل شود.

معمولترین علائمی که مشاهده میشود شامل پوسته پوسته شدن و فلس مانند شدن پوست بین انگشتان و یا کناره های پا است ولی این تنها علامتی نیست که مشاهده میشود، علائم زیر جزو علائم مهمی هستند که باعث تشخیص این بیماری میشوند:

– پوست قرمز و خارش دار
– احساس دردی مانند سوختگی و یا نیش خوردگی
– وجود تاول با خروج مایع و یا سفت و ضخیم شدن پوست ناحیه

اگر قارچ به ناخن ها گسترش پیدا کند باعث تغییر رنگ و تیره شدن ناخن ها، ضخیم شدن و شکننده شدن آنها خواهد شد. بروز بیماری پای ورزشکار میتواند با سایر بیماری های قارچی نظیر ringworm به صورت همزمان رخ دهد.

پزشک به سادگی و در عرض چند دقیقه میتواند با انجام تستهای ساده ی زیر بیماری را تشخیص دهد و درمان مناسبی را آغاز کند، این تست ها شامل موارد زیر میباشند:

– کشت پوستی
– بیوپسی از ضایعه پوستی
– تست KOH از ضایعه پوستی

درمان بیماری پای ورزشکار

استفاده از پودرها و یا کرم های ضدقارچی میتواند در کنترل عفونت مفید باشد. پودرها و کرم ها عمدتا شامل میکونازول (miconazole)، کلوتریمازول (Clotrimazole) است. استفاده از این داروها باید برای مدت یک تا دو هفته بعد از بهبود و رفع علائم ادامه داشته باشد تا از بازگشت زودهنگام قارچ پیشگیری شود.

به علاوه برای جلوگیری از ابتلای مجدد اقدامات زیر لازم به نظر میرسند:

– پاهای خود را خشک و تمیز نگاه دارید، به خصوص ناحیه ی بین انگشتان را.
– پاهای خود را به طور مرتب با آب گرم و صابون بشویید و بعد از شست و شو به طور کامل خشک کنید.
– از جورابهای تمیز نخی استفاده کنید.

با انجام اقدامات فوق عفونت قارچی درمان خواهد شد ولی در صورتی که مراقبتهای فردی بالا منجر به بهبود نشدند باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک شما میتواند با تجویز داروهای ضدقارچی قویتر نظیر کتوکونازول (Ketoconazole) یا تربینافین (Terbinafine) بیماری را درمان کند. همچنین ممکن است به درمان آنتی بیوتیکی نیز نیاز باشد.

بیماری پای ورزشکار میتواند از نوع خفیف تا شدید متغیر باشد و در مدت زمان کوتاه درمان شود و یا به زمان زیادی برای درمان نیاز داشته باشد ولی چیزی که عمومیت دارد پاسخ خوب به درمان و امکان پیشگیری است.
چطور از وقوع بیماری پیشگیری کنیم؟

برای جلوگیری از ابتلا به بیماری پای ورزشکار، اقدامات زیر ضروری به نظر میرسند:

– پای خود را بعد از استحمام و یا شنا به طور کامل خشک کنید.
– در استخرها و حمام های عمومی از دمپایی و یا صندل شخصی خود استفاده کنید.
– سعی کنید از جوراب استفاده کنید تا پاها خشک تر باشند.
– از کفش با تهویه مناسب استفاده کنید، اگر شرایط کاری شما به گونه ای است که پای شما برای طولانی مدت درون کفش است، حتما به صورت روزانه پای خود را با آب گرم و صابون بشویید و به خوبی پا و لای انگشتان را خشک کنید.
– به سربازان توصیه میشود حتما هر روز پا و جوراب خود را بشویند و درون پوتینها را با استفاده از پودرهای ضدقارچ پاکسازی کنند.

منبع : pezeshk.us